Verdergaand op het idee dat robots de wereld hebben overgenomen, heb ik hier een fantasiemachine gebouwd. Wat het doet kan totaal aan de verbeelding overgelaten worden. Het doet me enigszins denken aan ziekenhuisapparatuur, maar er zijn ook andere invloeden in verwerkt.
Een van de pijpen is lek. Hopelijk voor dit apparaat is dat de bedoeling.

Het wilde, donkere bos waarin de mens hulpeloos en verloren is. Misschien is dit wel een bos dat is gegroeid nadat de mens totaal is uitgestorven en de natuur meer plaats kreeg om te groeien. Een mens speelt hier geen centrale rol, want wie wil in dit bos een centrale rol spelen? Dat is vragen om problemen.

Verdergaand op het vorige idee, zal de natuur veel meer plaats krijgen om zich uit te breiden. Ik wilde eigenlijk een heel gedetailleerd, helemaal gevuld vel maken met dieren, waarin het ene dier bijna overging in het andere. Helaas was dat niet mogelijk in de periode die ik ervoor had, en is het een soort compilatie geworden van dingen die we in de natuur zouden kunnen tegenkomen. En die dingen zouden meer de ruimte hebben gekregen zonder ons.

Een schematische weergave van alles dat leeft. Van boomschors naar rotsen, en cellen, van rotsen naar water, van cellen naar planten, van planten naar bladeren, van bladeren weer naar rotsen, maar ook naar vuur en uitgedroogde aarde, en naar pauwenveren.

Nog een mogelijk toekomstscenario: aliens.